Tussen een wasteil en een lasfabriek

Hallo thuisblijvers,

en ja ik zit eigenlijk ook nog thuis, maar ik wil efes iedereen laten weten dat ik een blog heb. Ik zat te twijfelen, maar na de geweldige verhalen van markmeijer op zijn waarbenjij.nu, ben ik toch maar overstag gegaan.

Ik ben in ieder geval gezegend. Ja echt waar ik ben gezegend door een man, die vooraan in de kerk stond en veel te lang veel te mooie woorden probeerde te verkondigen, maar waar ik na 5 minuten al op was uitgekeken, dus ja die zegen kan ik op zich wel gebruiken aangezien ik de hele kern van het verhaal toch niet heb meegekregen.
Ja wat wil je als je 10 minuten kan praten over een wasteil. Zou mij niet gelukt zijn, dus inprincipe heb ik ergens wel een beetje respect voor die man. Ergens.

Maar zoals iedereen weet moet je goed voorbereid op weg gaan en dus heeft alto'69 maar bedacht een strafkamp in zeeland op te slaan. Aanstaand weekend zullen wij moeten afzien in de grote woeste wildernis van zeeland.
Als ik niet meer reageer dan heb ik het niet overleefd.
Misschien komt die zegen toch nog ergens van pas.

Maar ja u zult nu wel denken wat gaat er nou eigenlijk gebeuren in Oeganda. Nou er gaat een school worden gebouwd, omdat de plaatselijke lasser,als u niet weet waar ik het over heb vraag het dan efes aan D. de K, vond dat de kinderen in het kleine dorpje Ttula wel onderwijs nodig hadden, want anders eindigen ze net zoals hun ouders. Een geweldig streven.
En nu ga o.a. ik en de rest van future4kids, zie ook de site, daar heen om die man en de kinderen te helpen.
Ik heb er wel zin in, laat de bananenbomen maar komen. En ik vind het best om mij de wassen in een wasteil, want het woord zegt het al. Alleen ik zal er nooit van mij leven 10 minutten over praten.

En owjah tusse neus en lippen door doen Rob en ik ook nog efes een oogonderzoek voor school.

groeten, thuisblijvers