Sesse eiland

Lieve mensen,

Bedankt voor alle berichten. Ik ben blij dat Marie en Klinky goed uit Turkije zijn teruggekomen, dat Mark weer veilig terug is, en dat het in Leimuiden en Alphen goed gaat.

Dit bericht had ik gisteren eigenlijk liever gestuurd vanaf Sesse eiland, maar kennelijk ben ik een naieve blanke, want daar hadden ze geen internet. Dus dan maar vandaag na de kerkdienst/ gospelkoorbijwoning vanuit een internet cafe in Kampala.

We gingen dus van het vaste land naar een eiland in het Victoria meer, om na een week hard werken eens efes lekker bij te komen, en om te bezuinigen. Want een half uur internetten kost maar liefst 500 Oegandese shilling (20 eurocent), en een liter benzine of kerosine, ze flikkeren hier alles in dei auto's, kost ongeveer rond 1 euro.

Om naar het eiland te komen, zijn we op 8 augustus om half 4 's nachts opgestaan. De reis: Ttula-Kampala-Masaka-Sesse eiland; of te wel van arm naar heel erg arm, en van daar weer naar heel erg rijk. Want op Sesse eiland komt heel rijk Kampala tot rust. Van de lemenhutjes onderweg naar een overvolle veerpont kijkend naar het victoria meer vanaf het dak van het busje op weg naar Kalangala, de aankomst plaats op Sesse eiland, bestaande uit 10 houten huisjes waar je kan eten.
Dus ja wij eten en dan weer verder.

En ja hoor na 5 min de bush bush in zagen we al apen, kleine harige wezentjes waarvan gedacht wordt dat wij ooit ook zo zijn geweest, maar daar gaat het nu niet om. Waar het wel om gaat is dat we het busje nu helemaal kapot aan het rijden waren en dat het eiland half uit regenwoud en half uit palmboom plantages bestaat.
Onze aankomst plaats, Panorama Cottage, is een soort klein center parcs zonder tropisch zwembad, maar met tropisch strand op loopafstand. Heerlijk!
En ze hebben me daar een lading prachtige vogels, en vlinders, en rare beesten. Echter geen krokodillen of nijlpaarden, dus ja ik ben er in gedoken.
Je kent ze wel van die witte vogels die altijd op olifanten zitten, visarenden, een soort ijsvogels, een soort sterns, kolibries en ja een hele lading kleuren en geuren.

Op de morgen van 9 augustus hebben we een wandeling gemaakt door het lokale tropische park op zoek naar apen. Bewapend met een stok tegen slangen, net alsof ik die beesten daar mee dood maak, gingen we op pad.
En ja hoor we hebben ze gezien, en nog best van dichtbij, namelijk een meter of 20. Rare beesten die apen en dat rare geslinger. Kun je na gaan dat we volgend weekend ook og eens op safari moeten.

Maar ondanks al deze lol, schiet de bouw van de school erg op, en loopt het oogonderzoek op rolletjes. We zijn spring-cataract, infecties en zelfs trachoma tegen gekomen.
Ik voel me steeds beter, maar dat heeft ook te maken dat we de interland Oeganda-Nederland met 6-7 hebben gewonnen.
Joh ze snappen hier toch niks van ons Azungu's.

De komende week is eigenlijkg gewoon echt efes lekker werken, dus ik ben bang dat het volgende verhaal misschien wel een week op zich laat wachten.

Groet uit mijn hart!

ps Ik ben nog steeds in de race, en dat wil zeggen dat ik nog steeds niet aan de race ben. Lijkt me ook niks boven een gat in de grond.
ps2 Groeten van Corinne